Demliğim çöğ oldu, bardaklar kayıp
Usandın dostundan, kimleri sayıp
Hal hatır sormazsın, bir gün arayıp
Dost dediğin, böyle günde bellolur…
Yolunmuş saçlarım, kel olmuş tepem
Kimseye degil, kendime cepem
Uzayın yanımdan, yaşarken deprem
Dost dediğin, böyle günde bellolur…
Telefon kapalı, çalınmaz kapı
Bu nasıl anlayış, bu nasıl yapı
Artık açıklandı, dostlugun çapı
Dost dedigin, böyle günde bellolur…
Diktiğim fidanlar, baktım sökülmüş
İlk baharda, çiçek yaprak dökülmüş
Kahkaha tükenmiş, sesler çekilmiş
Dost dedigin, böyle günde bellolur..
Attılar ataşı, gözüm dalınca
Kocaman bir boşluk,oldum yalınca
Herkesler koşuştu, külüm kalınca
Dost dedigin,böyle günde bellolur…
Güneşler çekilmiş, girmez odama
Çürümüş elbise, tutmuyor yama
Hiç bir kimsen, yokmu derler adama
Dost dedigin, böyle günde bellolur..
Omuzumda amma, çalamam davul
Her gece, her gündüz, eldeydi bavul
Sevgi muhabbettir, bilirsen oğul
Dost dedigin, böyle günde bellolur..
Koptu saat kayıp yoktur kösteğim
Doğruluk, dürüstlük, benim desteğim
Ne beklentim vardır, nede isteğim
Dost dedigin, böyle günde bellolur..
Yeter be Taşatan, sitemin kime
Karıştı göz yaşın, toprağa çime
Kimseye küsemen, küskünüm deme
Dost dedigin, böyle günde bellolur..
17-01-2008 Karlslunde.Hüseyin Uçar.