Üzülmemek elde olsa üzülmem
Bu yükün altında böyle ezilmem
Neler olduğunu bir tek ben bilmem
Dürüstlükler bu gönlümün hançeri
Hüzünler dalıyor tenden içeri.
Tomurcukken portakallar kurumuş
El ermesi göz görmesi zorumuş
Seviyorum demek niçin zorumuş
Aşklar olmuş bu gönlümün hançeri
Hüzünler dalıyor dilden içeri.
Sel suyuyum bundan geri durulmam
Vezüv oldum zincirlere vurulmam
Ben sevdayım, aşkın ile yorulmam
O gülüşler bu gönlümün hançeri
Bende bir deryasın, benden içeri.
Taşatanın aklın alıp yürüyen
Ömür boyu hep peşinden sürüyen
Gene ben olurum özür dileyen
Ayrılıklar bu gönlümün hançeri
Bende bir sen varsın senden içeri.
06-09-2007 Hüseyin Uçar. Didim.