Skip to content

MEYDANI CANLAR

Kor düşmüş sineler yanar gövünür
Yavrusu vurulmuş ana dövünür
Zalim oğlu düşmanlıkla övünür
Ayağa kalkmanın zamanı canlar.

Akıyor pınarlar berrak ve duru
Yalvarırım tanrım askerim koru
Yapışır dilime binlerce soru
Tazedir kanların dumanı canlar

Kör dövüşü sürür nerde cepeler
Baba şehit boynun burmuş körpeler
Duygular şahlanmış aşar tepeler
Bilmiyor zalimler amanı canlar.

Geçmiyor geceler aklı karalı
Artıyor kayıplar çoktur yaralı
Mehmetçiğim o dağların kralı
Çogalır dizimin dermanı canlar.

Dudakları andırırken kirazı
Çoklarının hayal oldu mırazı
Edem ayığına aşkı niyazı
Bakın kimler kimin kurbanı canlar

Taşatanım derki şehit uludur
Gardaşa kıyanlar kimin kuludur
Hangi göze baksam dolu doludur
Bırakman caniye meydanı canlar..

 

25-10-2007 Hüseyin Uçar. Karlslunde.

Published inIkke-kategoriseret