Yar diye sarıldım ruhsuz bedene
Can dedikçe itti sinemden gene
Hasret oldum on metrelik kefene
Karanlıklar sehpa kurmuş inemem
Dizildi boğaza hıçkırdım durdum
Nasılsın diyenden adresin sordum
Güzel yarınların hayalin kurdum
Karanlıklar sehpa kurmuş gelemem
Gelse ecel bana inan karlıyım
Yüce dağ misali boran, zarlıyım
Bana gül demeyin intizarlıyım
Karanlıklar sehpa kurmuş, gülemem
Duygusuza sevgi nedir, aşk nedir
Söyleyin ilkeller bilir mi kadir
Yastığım, yorganım bir tahta sedir
Karanlıklar sehpa kurmuş sinemem.
3.4.1998 / Hüseyin Uçar