Her an seyreylerim bizim elleri
O güzel bahçenin beyaz gülleri
Üç beş Bey’e akar para selleri
Şakıyıp öten diller bizimdir.
Almanya, Hollanda, sonra Belçika
Nice fakirlere yurtsun Avrupa
Şimdi miras kaldı ezilen halka
Avrupa’ya giden göçler bizimdir.
Her an yakınırım halkın dilinden
Ağlarım, söylerim, ne gelir elden
Yaban ele akan göçmen selinden
Melul melul bakan canlar bizimdir.
Sömürü hızlandı haykırmak işim
Yaşım yirmi iken döküldü dişim
Kurtuluş sendedir, diren kardeşim
İğne’den uçağa, işler bizimdir.
15.09.1971 / Hüseyin Uçar