Güneş erken doğdu çok geç kalmışsın
Sar bele azığın yürü Mehmedim.
Öğendere, boyunduruk salmışsın
Kat öküzün öne yürü Mehmedim.
O kıraç topraklar altın sarısı
Al oğlunu bulaşmasın darısı
Yel alsın, kuz alsın, kalır yarısı
İlk horoz sesiyle irkil Mehmedim.
Orak tarlasında aslan kesilin
Bazan bazan bacımızla küsülün
Harmanda, Ofis’te tek sen sürünün
Asıl yanık yanık yürü Mehmedim.
Bağı, dağı, sırasıyla bahçeyi
Sakın üzme sakın, garip Hatçe’yi
Bir kez düzeltemen zayıf bütçeyi
Sanma gelir geçer yürü Mehmedim.
Hüseyin derdini senle paylaşsa
İniş, yokuş, bir düzlüğe ulaşsa
Bağırarak ölün cüzdanın boşsa
Ölüm sana, bana yürü Mehmedim.
23.10.1971 / Hüseyin Uçar