Skip to content

Kitaplar

  • ACILARDAN ALDIM PAYIM
    Önce annem, babam, peşinden dayım Ören viran olmuş gönül sarayım Benim acılardan oluştu payım Hangi  yöne baksam beni yaralar Artık …
  • İÇİMDE Kİ ATEŞ
    Yaşayamam artık aynı bulvarda Hayalleri uçuşurken yollarda Yüreğim kan ağlar, yavrum sallarda Sevdiğimden haber, verin canlarım… Yüreğime ataş düştü sönmüyor …
  • SABRIMIZI SINIYORLAR GARDAŞIM
    Ömür boyu ağlar  hakkın  aramaz Nerde yaşar nasıl yaşar anlamaz Gözün oyanları kalkıp kınamaz Sabrımızı sınıyorlar gardaşım… Sanma ki yüreği …

Rastgele şiirler

  • ANLADIM SEVDİĞİM SADECE SENSİN
    Şu alemi adım adım dolaştım Anladım, sevdiğim sadece sensin Gün geçtikçe birer adım yaklaştım Anladım, sevdiğim sadece sensin. Yıllar geçer ömür biter aşk bitmez Sevdiğim hayalin gözümden gitmez Kanaryam şakırda, bülbüller ötmez Anladım, sevdiğim sadece sensin. Dağlarda şelale ovada seldim Bulutta yağmur denizde yeldim Dolaştım dünyayı kapına geldim Anladım sevdiğim sadece sensin 20.10.1971 / Hüseyin Uçar
  • İnsan kılığında çok hayvan gördüm
    Okuyayım diye, aldım derğimi Açtım pazarımı, serdim serğimi Hazırladım okum, aldım gerğimi İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
    Ateş vermediler, çalam çırama Bağırdıkça tuz bastılar yarama Benden önce, oturdular sırama İnsan kıllıgında, çok hayvan gördüm.Karıştırır durmaz, çarşı pazarı Hakları görürler, hepten azarı Onlar tanır, sanatçıyı, yazarı İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
    Öncüsüymüş, her bir şeyin kendisi Ciğerden başkayı, yemez kedisi Sizi gidi, karanlıklar vadisi İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Bilmediği yoktur, her şeyi bilir İşine gelmezse, defterden silir Emirler yağdırır yerine gelir İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Sarılır herkese, sanki akraba
    İk’ayagın sokar, daracık kaba Savurur sallasın, ağzı kalaba İnsan kılıgında, çok insan gördüm.
     
    Her yıl biraz daha, çoğalır astım
    Benim hiç kimseye, olamaz kastım Nasıl oldu dostlar, tongaya bastım İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Ne adına, kim adına, yerindim
    İsa gibi, çarmıhlara gerildim Dört evliye, kuma gibi verildim İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Duello başladı, dediler davran
    Herkes görür, başsız, kıçsız bir kervan Ne kadar yakışır, yezide mervan İnsan kılığında, çok hayvan gördüm.
     
    İnsan bildik, evet dedik nekese
    Koşturdu peşinden, nefes nefese Aynı sözü vermiş, bakın herkese İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Şekil şimal  dersen, yamru yumrular
    Ateşe verilmiş, bütün korular Bu yıl bu yurtlara, konmaz kumrular İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Yularlar kendini, musura bağlar
    Kendi kurgusuna, kendisi ağlar Gözüne karınca, gözükür dağlar İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Yeşile zararlı, budar keçisi
    Olamaz’ki o sürünün bekçisi
    Konuşurken sanan, kültür elçisi
    İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Nedenli nedensiz, yaralar dili Dağıtır etrafı, dağıtır yeli Şapkalı şapkasız, gözükür keli İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Altı aydan fazla, vardı daveti Yüreğinde idam, etmiş devleti Kimse anlayamaz, nedir niyeti İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Niteliği belli, girir her yere Her yalanda, tövbe çeker bin kere Yalan ordusuyla çıkar sefere İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Gel bildiğin, yolda, yürü ışığa Nasip deme, ne gelirse kaşığa Bundan geri, yol sorulmaz aşığa İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Satar dostlukarı, satar bir pula Çok şey derim amma, gelmez usula Bir aptala, yol göstermez pusula İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Atları giydirip, kuşatır saraç Her olur olmaza, oluruz araç Taşlanır Taşatan, meyveli ağaç İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm. 
    07/02/2007 Karlslunde. Hüseyin Uçar.
  • TELLER İNİLER
    Gidiyorum sevdiceğim arama
    Dökülsün saçların artık tarama
    Söndürürse tuz basarım yarama
    Yaralar iniler teller iniler
     

    Bunca yıldır arkasında dolandım
    Ömür oldum genç ömrüne ulandım
    Olmaz yalanlara nasıl inandım
    Yaralar iniler diller iniler
     

    Bunca ümitlerim neden dondurdun
    Tomurcukken açan gülüm soldurdun
    Kin, nefret bilmezdim kinle doldurdun
    Yaralar iniler güller iniler
     

                                      
    24.1.1998 / Hüseyin Uçar
     

     

  • GÖREMEYESİN
    Yücelip göklere inemeyesin Gittiğin yollardan dönemeyesin Ben olayım sana kolun kanadın Kör ola gözlerin göremeyesin Çürüttün ömrümü ömrün çürüye Bunca çektiklerim söylen mi niye Çalına üst yanın kal iki büklüm Yanıp yakarasın yar diye diye  15.9.1988 / Hüseyin Uçar
  • Değil
    Dünya senin neyin aldım Kerem gibi çölde kaldım Ben her zaman yaralandım Yaşamamak elde değil Yalan bilmem, plan bilmem İsteyerek bir an gülmem Gülüm arkansıra gelmem Mecnun artık çölde değil Sesim senden, halktan dilim Gel darılma bana gülüm Her canlıya vardır ölüm Ördek gibi gölde değil Pınar oldum ark ararım Gene toprağı sararım Ferhat’ım dağı yararım Benim sevdam dilde değil.  14.5.1975 / Hüseyin Uçar
  • DAMARDA Kİ IRMAKMISIN?
    Tarifin ne? Medeniyet
    Ödedin mi? Sende diyet
    Sanki cepte bir ehliyet
    Kültür denen, ırmakmısın?
    Mahalle mi? Oymakmısın?
     

    Hayal meyal, bir düşmüsün?
    Emekçiye bir işmisin?
    Garibana, bir eşmisin?
    Akılları, yormazmısın?
    Hiç yerinde, durmazmısın?
     

    Varımız koyak üstüne
    Borcumuz sayak üstüne
    Durulmaz ayak üstüne
    Vücutmusun? Parmakmısın?
    Damarda ki, ırmakmısın?
     

    Her saflarda önde duran
    Kimse sormaz, nedir oran
    Dünyayı, yaşamı saran
    Sen Sivasta yanmazmısın?
    Hiç sözünde durmazmısın?
     

    Duygular ağlıyor sensiz
    Aklıma düşen, nedensiz
    Seni düşünemem, bensiz 
    Hal hatırım, sormazmısın?
    Sen hiç hayal, kurmazmısın?
     

    10-10-2008.Greve.Hüseyin Uçar.  

  • ERTAŞ
    İnliyen teller taş değil yürek Düşlemedi inan bal ile börek Sazι türkü, gönlü türküdür direk Kentleri köylere taşιdιn Ertaş Sevdalι yüreği kaşιdιn Ertaş Bozkιr tezenesi kozmopolitim Tanι beni artιk bendedir ritim Bende herkes gibi kemikle etim Kentleri köylere taşιdιn Ertaş Sevdalι yüreği kaşιdιn Ertaş Ne anlar bozlaktan sevgisiz olan Susar mι ölmeden sevdaya dalan Tükenmez bir tarih şu senden kalan Kentleri köylere taşιdιn Ertaş Sevdalι yüreği kaşιdιn Ertaş Nice hükümdarlar gölgesiz gitti Güzeli savunan ekindir yetti Türkü yargιlamaz, her çağda türkü Kentleri köylere taşιdιn Ertaş Sevdalι yüreği kaşιdιn Ertaş     16.02.2000 Hüseyin UÇAR
  • ARİSTO
    Kaleler yükseltmiş antik taşları
    Alnına dökülmüş uzun saçları
    Gözlüğün altında oynar kaşları
    Antik çağdan el sallıyor Aristo
     

    Anadolu kültür, örümcek ağı
    Geçmez hiç bir zaman kültürün çağı
    Aristo’nun beyni kitap kapağı
    Antik çağdan el sallıyor Aristo.

    8.5.1998 / Hüseyin Uçar
  • AYŞE SAKLAVCININ ARDINDAN
    Kar boran demeden, nereye gider Anne çarpınıyor, yaralı peder Bu nasıl acıdır, bu nasıl kader Yıkılada Felek, evin yıkıla Böyle mi Düşmeli gençler, söyle akıla... Ne yaptık ki böyle, kırıp dökersin İstedigin gibi, eğer bükersin Kabus oldun üstümüze çökersin Yıkılada Felek, evin yıkıla Bitirdik ömürü, yana yakıla... Çürümüş organlar, kalbim sıkışır Yavrularım döner, geri bakışır Ayşe kıza ölüm, nasıl yakışır Yıkılada Felek, evin yıkıla Seninde sinene, hançer çakıla.... İkili yaşarız, koşullar ağır Ne zaman sıkışsan mantığı çağır Hem kulaklar, hemde duygular sağır Yıkılada Felek köşkün yıkıla Benim gibi, arkansıra bakıla... Duymuyor ki Hasan, dilesek dilek Gördük ki Kuşsaray, olmuş, tek yürek Ayrıldı katardan, uçtu bir Melek Yıkılada Felek, köşkün yıkıla Her yaşta gönderdin, bizi Okula... Karşı gelemeyiz ilahi kanun Az yaşa çok yaşa, bu olur sonun Anılıyor adı saygıyla onun Yıkılada Felek, Evin yıkıla Benim gibi bin bir, isim takıla... Kalmadı Taşatan, çekildi neşe Alır gençlerimi, alır peşpeşe Bir bahar güneşi, batıyor Ayşe Yıkılada Felek, evin yıkıla Taktın ecel ile, bizi kolkola...
    06/01/2011.Hüseyin Uçar.
  • ANADOLU
    Kabulmü olmuş yoksul duası İş göçü alıyor Harran Ovası Bir başkadır TRT’nin havası Seher vakti bülbül konmuş ötüyor Türküleri Anadolu tütüyor Ne arkası belli ne başı göçün Gönül ister gülüm doğruyu seçin Yolculuk nereye sormazlar niçin Seher vakti bülbül konmus ötüyor Türküleri keder, özlem tütüyor Yaşamın bir anın ertelemeyin Ayrılık acıdır unut demeyin Gözünüze bakar ağlar Hüseyin Seher vakti bülbül konmuş ötüyor Nefesiniz nane limon tütüyor