Anamız diyerek övdük
Bacımız diyerek dövdük
Karımız diyerek sövdük
Al sana, kadınlar günü…
Ahçımız olur mutfakta
Harmancımızdır orakta
Gönlün kırdık, her durakta
Al sana, kadınlar günü…
O eğitir, cahil, hamı
Hep yüklenir, derdi gamı
Onlar sarırlar, yaramı
Al sana, kadınlar günü..
Ne diyeyim, yaşam çok zor
O yanılmaz, tarihe sor
Gözler yaşlı, surat mosmor
Al sana kadınlar günü…
Topluyorlar, hep hasadı
Kimse duymaz, bu feryadı
Anne olmak, tek muradı
Al sana, kadılar günü…
Kucagında, bebek ağlar
Elini kolunu bağlar
Böyle geçip gitti çağlar
Al sana, kadınlar günü…
Koşan odur, hep emele
Hem işçidir, hem amele
Harcı koyan, o temele
Al sana, kadınlar günü…
Aradıgı sade vakar
Hem sopa yer, hemde bakar
Kaderine türkü yakar
Al sana, kadınlar günü…
Baba döver, kardeş döver
İşine gelince över
Kocası cinsine söver
Al sana, kadınlar günü…
Uçuşuyor hayalleri
Başında kavak yelleri
Dut yemiş, bülbül dilleri
Al sana, kadınlar günü…
Genç ve güzel, taze taze
Sanki elde, bir yelpaze
Sarhoş masasına meze
Al sana kadınlar günü…
Hem sevgili, hemi köle
Kabullenir, bile bile
Sevda olur, düşer dile
Al sana kadınlar günü…
Adı var sade, bu günün
Köle, ertesi düğünün
Yılda bir günde sevinin
Al sana, kadınlar günü…
Yüzde altmışı toplumun
Dermanı olur kolumun
Annesi, kızım, oğlumun
Al sana, kadınlar günü…
Ne eşitlik, ne paylaşım
Aşım, ovam, dağım taşım
Nasıl yaşam, de gardaşım
Al sana, kadınlar günü…
Değışmedik, hepten buyuz
Durmaz kırır, döker uyuz
Sorgulayan, toplummuyuz
Al sana, kadınlar günü…
Taşatana hiç, sormayın
Boşa hayaller, kurmayın
Yeter sorgulan, durmayın
Al sana, kadınlar günü…
08/03/2010.Hedebo.Huseyin Uçar.