Skip to content

AĞLAYIP GÜLDÜĞÜN, ZAMANLAR OLUR

N’olursun üzülme biçare gönlüm
Cahilin başında dumanlar olur
Biter bu ömürler kimseye kalmaz
Ağlayıp güldüğün zamanlar olur

 

Eşkıyalar çevirmişler yolumu
Omuzdan kesmişler vurup kolumu
Bana göstermezler kızım, oğlumu
Her şeyden habersiz kurbanlar olur

 

Bir defa gülmedim kahpe dünyada
Açamam derdimi hal bilmez yada
Bir köprü kurmuştum denen murada
Yiğidi arkadan vuranlar olur

 

Yüreğimi yerleştirdim cevize
Zalim olan zalim gelmeli dize
Elimden gelirse gelmem göz göze
Sanmayın bu derde dermanlar olur

 

Kişilikler alt oldukça anlanır
Günden güne yüküm artar tonlanır
Akbabalar şu tepemde dolanır
Bilinçli bilinçsiz talanlarr olur.

 

 11.9.1984 / Hüseyin Uçar