N’olur avcı n’olur doğrult namlunu
Hayat benim için çekilmez oldu
Çekilir sanırdım yarin sitemi
Kefenim bir türlü biçilmez oldu
Ölür de öfkeye aldanıp kanmam
Eskimolar gibi üşürüm, donmam
Bu yara öldürür ben daha onmam
Beş santimlik eşik geçilmez oldu
Hüseyin taş mı ki dayansın buna
Doldur saki içem ben kana kana
Bu hasretlik yeter kâr etti cana
Kahrolası dünya yıkılmaz oldu.
12.9.1984 / Hüseyin Uçar