Dostlar
Bir demet gül gönderin
Bir demet gül
Ülkemin bozkırlarından
Ülkemin havasını
Tenefüs etmiş
Rüzgarında dalgalanmış
Yağmur ve çoban
Çeşmelerinin suyuyla
Boy vermiş
Papatyalardan
Nergizlerden
Ve mayıs çiçeklerinden
Doyursun
Aç
Hasret gözlrimi
Getirsin sıcak
Dost ellerinizin
Doyumsuz özlemini
Hasret kor
Körüğü rüzgar
Alıyor beni benden
Sevdama koşuyorum
İnanın dostlar
İnanın
Ben sizi yaşıyorum…
20-06-1983 Hüseyin Uçar.