Şiirlerimi yazarken
Dudaklarım mühürlenir
Şahince kanatlanır
Dilimden mısralar
Her yerde seni arar gözlerim
Uzattıgımda ellerimi
Ellerime ak düşmüş
Saçların dolar
Kına yakalım saçlarına
Mutlu ol
Eskisi gibi
Neşelen
Korkarak bakma aynalara
Aynalar korksun senden
Sal belden aşağı saçlarını
Salınsınlar
Öpücükler kondurayım yanaklarına
Bakışların hüzünlü bulut bulut
Gökyüzünde katar katar turnalar
Mevsim bahar
Ordamısın yar….
Denizlerde yürümek istedim hep
Artsada yürek ağrılarım
Hep uçlara
Tepelere yürüdüm
Şu an gök yüzünde
Kar dağları üstündeyim
Her yerde seni arar gözlerim
Uzattığımda ellerimi
Ellerime ak düşmüş
Saçların dolar
Kına yakalım saçlarına
Mutlu ol
Eskisi gibi
Neşelen
Korkarak bakma aynalara
Aynalar korksun senden
Sal belden aşağı saçlarını
Salınsınlar.
Saçların döverken kalçalarını
Sen yaşlandığını unutacaksın
Bakışların hüzünlü bulut bulut
Sen anasın
Nelere katlanır analar
Mevsim bahar
Ordamısın yar…
Bar’lara gideyim diye çıkıyorum
Geceleyin evden
Kendimi Gar’da buluyorum
Ayrılanlar
Kavuşanlar
Yersiz yurtsuzlar
Gececiler
Hececiler
İçiciler
Ve yasaklı yasaksız
Duvar yazıları
Gar’ın beton tabanına
Kendini gömenler
O kırli cam’a düşlerini çizenler
Uyuyanlar
Dolananlar
Umudun
Umutsuzluğun
Kapısını tekmeleyenler
Sizlerin bakışlarında
Çıkıyorum en uzun yolculuğuma
Denizin dibine
Demir atmış güneş
Yağmur gibi yağmış yıldızlar
Uzattığımda ellerimi
Ellerime ak düşmüş
Saçların dolar
Kına yakalım saçlarına
Mutlu ol
Eskisi gibi
Neşelen
Korkarak bakma aynalara
Aynalar korksun senden
Sal belden aşağı saçlarını
Salınsınlar
Saçlarını dağıtırken rüzğarlar
Yüreğinde yeşersin umut
Sen anasın
Yakışmıyor umutsuzluk
Daima umut taşı yüreğinde
Gözlerin hüzün bulut bulut
Mevsim bahar
Ordamısın yar…
3/6/2005. Hüseyin Uçar.