Güneş batarken
Her akşam
Güneşin kızıllığı
Bizim kızılkır
Kısrağa benziyor
Güneş gibi
Oda rahvan
Yüklüyor bütün dünyayı sırtıma
Kayboluyor yavaş yavaş
Kararmağa yüz tutmuş
Ufukların ardından
Seyrederken batan güneşi akşam
Altınkum’a
İniyorum terastan
Gör ellerim desen desen
Sana göz değmemiş
Bir halı dokuyorum
Ay doğuyor ilk akşamdan
Yıldızlı gecelerle kavğalı
Sen gibi can
Sen gibi
Oda bana sevdalı.
Güneş batarken
Her akşam
Güneşin kızıllığı
Bizim kızılkır
Kısrağa benziyor
Güneş gibi
Oda rahvan
Denizi
Dağları sırtlamış
Katmış
Serapları önüne
Doğudan
Batıya kovalıyor
Seyrederken batan güneşi akşam
Uzanıyor ellerim
Boduruma terastan
Her yan portakal
Fesleğen kokuyor
Ay doğuyor ilk akşamdan
Rüyalar güneşli
Sabahlar gibi
Hayatla sarmaş dolaş
Bulutlar indi inecek
Hüznümün ovasına.
8/6/2005 Hüseyin Uçar.
Şair