Skip to content

EYLEMİM

Tos Hüseyin torununu götürdü
Kucak açιp sol yanιna yatιrdι
Yadiğârι Zekiye’yi bitirdi
Unutmamιz mümkün değil Eylem’im

Frankfurt’la Kuşsaray’ιn arasι
Eylem’imin sol yanιnda yarasι
Nasιl geldi sana ölüm sιrasι
Unutmamιz mümkün değil Eylem’im

Eylem’im gözlerin sorgular beni
Kara toprak sardι gencecik teni
Dedene emanet eyledik seni
Unutmamιz mümkün değil Eylem’im

Eylem’im Ahmet’in yetim kalacak
Hergün annesini bizden soracak
Ağladιkça bizi yasa boğacak
Unutmamιz mümkün değil Eylem’im

Hem feleğe, hem kadere küseyim
Sözüm geçmez ilişkimi keseyim
Elim tutmaz mezarιnι kazayιm
Unutmamιz mümkün değil Eylem’im

Söyle felek güzellere kastιn ne?
Başsağlιğι yakιnιma dostuna
Çiçek koydum çiçeğimin üstüne
Unutmamιz mümkün değil Eylem’im

Kara Haydar Amcan seni anιyor
Ahmet seni heryerlerde arιyor
Felek hançerlemiş yürek kanιyor
Unutmamιz mümkün değil Eylem’im

Yaralarιn sarιldι mι Eylem’im
Biz felekle küsüşmüşüz Eylem’im

29.08.2000  H. UÇAR

Published inRandom Siirler