Yaşam acımasız, organlar bitmiş
Ecel şerbetini çok erken içmiş
Bir duydum hastadır, bir duydumgitmiş
Bu kadar acele niye be dostum….
Sevgi dolu yürek, gönül kırmayan
Hep koşturup aynı yerde durmayan
Mantıklı düşünen hayal kurmayan
Bu kadar acele niye be dostum…
Matbada beklerken özlü çizgiler
Arkandan ağlıyor güzel dizgiler
Anlatmaya yetmez seni ezgiler
Bu kadar acele niye be dostum…
Yolunu gözlerken, ailen eftadın
Ömür boyu güzelliği aradın
Boynu bükük kaldı, eşin evladın
Bu kadar acele, niye be dostum…
Hüseyin Uçar..Kırlangıç yuvası..