Kanatlanmış güzel uçma zamanı
Kalbimin ırmagı duymaz amanı
Derya ovasına serdik harmanı
Ansızın oltadan, sıyrıldı gitti.
İlk önce elime elin uzattı
Varını yoğunu gönlüme kattı
Önce güldürdüde, sonra ağlattı
Tanımamış gibi, ayrıldı gitti
Dolaştırdı bana köşe bucağı
Yalvardım yakardım, açtı kucağı
Bile kurduk, canlar evi ocağı
Nedense ortadan, kayboldu gitti.
Hüzün çökmüş gayri kalkmaz kaşlarım
Hayaliyle yaşamaya başlarım
Kader beni, ben kaderi taşlarım
Ben yandım, tutuştum, kırıldı gitti.
23/08/2008.Karlslunde.Hüseyin Uçar.