Baktım ki gözüne gözleri sulu
Nasılsın demeden gösterdi yolu
Yağmurun peşinden başladı dolu
Gel gör kanamadık yerim kalmadı
Yaralı yaralı yollara düştüm
Aşkın ateşinde kavruldum piştim
Susmayı değil de yazmayı seçtim
Gel gör şişlenmedik yerim kalmadı
Sapladı bağrıma paslı hançeri
Hançerle beraber girdim içeri
Kanıyor durmadan kalbimde yeri
Gel gör soyulmadık yerim kalmadı
Bunca yıldır söyle sığınak mıyım
Aldın kimliğimi avanak mıyım
Bu nasıl işkence, bu nasıl kıyım
Gel gör kırılmadık yerim kalmadı
Dedim ki Hüseyin kapılma sele
Yüzmeyi bilmezsin atlama göle
Bedevi gezginim düşmüşüm çöle
Pençe vurulmadık, yerim kalmadı.
30.1.1997 / Hüseyin Uçar