Ben n’eylerim şu cihanın varını
Benim varım insanlığın varıdır
Yoksullar umutla bekler yarını
Benim zarım insanların zarıdır
Ne kadar söylesem dertlerin bitmez
Bir gülsüz bahçede bülbüller ötmez
Fidan yetişmeden meyvası yetmez
Benim darım insanların darıdır
Genç ömrümüz canım zalimler yemiş
Emeğimiz alıp sen çalış demiş
Sana derim sana emmioğlu Memiş
Benim korum insanların korudur
Emredersem eğer yazıklar olsun
Bize kıyanların çiçeği solsun
Hüseyin haykırır kara gün dolsun
Benim arım insanların arıdır.
9.2.1979 / Hüseyin Uçar