İnanın ki “Gel!” denirse gelinir
Rızasız lokmayı yemek olmuyor.
Gördüm güzelleri bağrım delinir
Anlamsız sözcüğü demek olmuyor,
Güzel davet etsin öyle varayım
Ne haldadır hallarını sorayım
Razılıkla bir kaç hafta kalayım
Davetsiz sofraya varmak olmuyor.
Çatık kaşlarını çatarsa yazık
Lazım olur elbet kumanya, azık
Şu Çoban yıldızı şu, demir kazık
Bahanesiz halin sormak olmuyor.
Açılmış bahçenin gülüsün desem
Açılan gülleri destursuz dersem
Tek hediyem kalbim, alır mı versem
İlle de zor ile vermak olmuyor.
İstersen Tanrıdan dilekler dile
Yıkılmaz Hüseyin, aşk denen kale
Şarkılar taşıdım bülbülden güle
Boşuna kafasın yormak olmuyor.
04.07.1974 /Hüseyin Uçar