Sarınmıştı karanlıgı yeryüzü
Donatmıştı gökyüzünü
Yıldızlar
Bense anılardan köprüler kuruyordum
Sevdamı
Heycanlarımı
Coşkularımı arıyordum
Durgun sularda halkalar
Çizerken balıklar
Gene uzaklarda
Savaşlar
Acılar yaşanıyordu
Acıların ortasından
Yükseliyordu agıtlar
Ve yine sevdalıların yüreği
Alev alev yanıyordu
Sabırsız, aceleciydi yıkımlar
Cebi doluyordu birilerinin
Oysa dilsiz
Sessiz şarkılar
Söylemeliydi gözler
Sözler
Bitmemeliydi
Adını bilmediğim gezegenden
Bizim gezegene
Konuyordu uçan daireler
Ve gecenin ayazında birlikte üşüyorduk
Yıldızlar çıblak bedenlerine
Sarınacak birşeyler arıyordu
Ve ben
Yorgan
Döşek
Miskokulu çamaşır
Vermek istiyordum
O bedenlere
Geceydi
Gidenler dönüşsüzdüler
Güzeller gülüşsüzdüler
Ben gibi seyir defteri tutup
Karanlığa masal okuyordu birileri
Ve birileri tutkularını anlatıyordu
Yazdığı mektubun
Bir kopyasını okyanusa atıp
Şaşkın şaşkın izleyen
Balinalara bakıyordu
Söken şafağı farkedememişti rüyadakiler
Yavaş yavaş ortalık agarıyordu
Ve ırmaklar
Denizlere ulaşmak için
Bizden çok enerji harcıyordu
Ve yine sevdalıların yüreği
Alev alev yanıyordu
Sabırsızdı
Aceleciydi yıkımlar
Cebi doluyordu birilerinin
Oysa dilsiz
Sessiz şarkılar
Söylemeliydi gözler
Sözler
Bitmemeliydi
Ve birden bire
Güneşin hışmından korkar gibi
Otadan kayboldular
Oysa ben sesiydim onların
Dağlar dağarcıgım
Ovalar soframdı
Birlikte oturur kalkardık sofradan
Ve yanyana yatardık
Hayat doluydular
İmikleriyle
Sapanla destan yazdılar
Kurşunlar
Bombalar
Vızır vızır geçerken yanlarından
Yerle, gök
Kırgın gibiydi birbirlerine
Bir yerlerden sesler geliyordu
Fırsat bulsalardı
Ölmeden önce
Bir başka gezegene göçeceklerdi
Ve bu gelen ses
Hayatı boğanların sesiydi
Elleri gibi
Kanlıydı sesleride
Ben gene gezgindim
Sessizliğimde
Ne son sözümü söylemiştim
Ne son satırımı yazmıştım
Nede son yolculugumdu bu
Bir türlü yıkamıyordum yazğıları
Değiştiremiyordum
Akışını tarihin
Ve yine
Sevdalıların yüreği
Alev alev yanıyordu
Sabırsızdı Aceleciydi yıkımlar
Cebi doluyordu birilerinin
Oysa dilsiz
Sessiz şarkılar
Söylemeliydi gözler
Sözler bitmemeliydi
Çogalmalıydı..
23/10/2003 Karlslunde.
Hüseyin Uçar.