Kapımı çalan kim
Ben kimi bekliyorum
Kim ne göndermiş
Kuşların kanadında
Gözlerin neden ışıl ışıl
Hayalmi yoksa bu yolculuk
Kimse uyarmasın beni
Dur sende girme içeri
Çekmesin fotorafını aynalar
Sıkıntılar boşalmadı
Duygularım hoşalmadı
Şafak atmadı us’da
Hala yanıyor sokak lambaları
Saçlarımızı dağıtıyor
Seher yeli
İskelede görünüyor balıkçılar
Bulutlu gündüz
Yıldızlı gece
Günmü sayalım
Yıldız’mı
Ne zaman geldik biz bu restoranta
Gene o esmer bayan
Servis yapıyor
Sanki yürümüyor
Sekiyor güzel keklik gibi
Kendi dilinden
Daha güzel
Vücut dili
Her adımı farklı
Sanki senfoni orkestrası dinliyorum
Sezdenişi
Gülüşü başka
Sanki gülistanda
Kol kola geziyorum
Kapımı çalma yabancı
Düşlerim yerinde dursun
Öyle alıngan bakma
Kalk dolaş masaları
Bir duble Rakı daha doldur
Sarhoş olurum diye
Ben zaten sarhoşum
Senin sarhoşunum
Hadi durma yürüyelim
Kalkmadan ada vapuru
Ona yetişelim
Savur saçlarını geriye
O güzel gözler
Açığa çıksın
De hadi birlikte yakalım feneri
Birlikte söndürelim
Bu çalan telefon kimin
Bu insan seli
Bu taşıtlar
Yarış atı gibi soluyor
İskelede vapurlar
O küçük sandaldan’mı geliyor
Kulaklarıma dolan bu ses
Kaldır kollar oynasın
Koy cezveler kaynasın
Kız seni seven oğlan
Geçliğine doymasın.
Kim söylüyor
Bu güzel türküyü
Yoksa ben’mi söylüyorum
Noluyor bana bu gün
Nerdeyim
Kiminleyim
Kapımı çalan sen’misin
Sahi sen kimsin
Adın ne
Nerelisin
Benden ne istiyorsun
Bir daha kapımı çalma
İstersen şu kara bataklara sor
Kapalı kapım…
11/10/2006 Karlslunde.
Hüseyin Uçar.