Bir cansız zavallı puta benzerim
Fakirin koşusu ata benzerim
Kısacık ömürlü ota benzerim
İnsanı, hayvanı biçerler beni.
Nasıl geçer bilmem seneler, aylar
Seçilir kimsesiz gariban toylar
Göz yaşım eylemez bıraksam çaylar
Taş yığar üstümden geçerler beni.
Güvendim dostlara yakam ellerde
Ondan dolaşırım, ondan dillerde
Saman mıyım savrulurum yellerde
Ordunun içinden seçerler beni.
Ağaçta meyveyim olgun mu olgun
Verdiğim besinle düzelir algın
Hüseyin’i üzmen yüreği dolgun
Su diye, mey diye içerler beni.
23.04.1980 /Hüseyin Uçar