Bir kere yakayı verdinse ele
Her yağan yağmurla verirler sele
Senden özğür yaşar halkalı köle
Babadan, oğula güven kalmamış.
Çok sürmez seçersin, sikke, akçeyi
Koltuğuna kıstırırlar boçayı
Yırtınsanda kurtaraman paçayı
Bakın; etrafına seven kalmamış.
Haklılar susar, konuşur haksız
Yaşamın anlamı sürgünden farksız
Ahlak bekçisine benzer ahlaksız
Doğruyu gerçeği gören kalmamış.
Sen dağları aşan, dağlarda seni
Lehine, kullanır bilimi, feni
Kurtulman, toprağa vermeden teni
Haklıyı hak için öven kalmamış.
Gönlüne, gözüne oyulmuş poster
Boşuna konuşma dinleyen göster
Böylesi yaraya neylesin neşter
Haksıza yüzübir; söven kalmamış.
Dayın varsa yapıyorlar kıyağı
Felç etmişler tutmaz oldu ayağı
Gün geçtikçe küçülürler bayağı
Haksızın başını, eğen kalmamış.
10/6/2005 Karlslunde/Hüseyin Uçar.