Sevdalar ürettim, aşklar yaşadım
Anlayışsızimiş, çıktı haşadım
Hayal beni, ben hayali boşladım
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
Bütün düşlerimi hayıra yoydum
Onca beklentimi,bir yana koydum
İncitmeden birbir, sırayla soydum
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
Ne zaman istese yollara düştüm
Ağırdan kaynadım, hazında piştim
Asimile etti, yurduna göçtüm
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
Bakınca görünmez, dağların ardı
Belkide o dağlar, dört mevsim kardı
Bir baktım çevremi, yad yaban sardı
Bir başıma hiç kimseler görmeden
Var dedi türküler, küfrün imanı
Gün günün azalır, dizin dermanı
Savaş ilan ettik,yazdık fermanı
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
Öyle güzeller ki, biçilmez paha
Çok yalvardım, onu versin allaha
Bu duymayan felek , ne ister daha
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
Bir ulus toplansa, görmez birini
Sanmayın ki bunlar, hayal ürünü
Bin yıl geçse, unutamam dilini
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
Giden gitmiş bırak, yolumuz belli
Anama sordum ki, yaş olmuş elli
Nicedir bu gönül, alınğan, telli
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
Ben göçmeden, onlar adımı korlar
Yoruldum, bırakın desemde zorlar
Gönül mektebimde, daim okurlar
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
Durmadı Taşatan, koşturdu durdu
Kimseyi kırmadı, hal hatır sordu
Çekilen acılar, hepimiz yordu
Bir başıma, hiç kimseler görmeden..
17/11/2003 Karlslunde/Hüseyin Uçar.