Diyorlar ki aşk turşudan farksızdır
Dağ, tepe dinlemez meyil arksızdır
Döner değirmeni susuz, çarksızdır
Ona nota veren kul bulunur mu?
İner gönüllerden biner ruhuna
Gizli yanar bazan dostun ahına
Kendiside kızar güzerğahına
Ona tutunacak dal bulunur mu
Sessiz yoldaş olur dağda meşeye
Çekilir kimsesiz ıssız köşeye
İhtiyacı yoktur başka bir şeye
Dosta giden geçit yol bulunur mu
Selam alır havada ki kuşlardan
Göremez önünü akan yaşlardan
Der ki, zalim kalbin farksız taşlardan
Mecnun’u eyleyen çöl bulunur mu
Aşkın ateşiyle lal olmuş sönmez
Rızasız lokmalar bal olsa yenmez
Sus bırak ismini Hüseyin, denmez
Altın değerinde pul bulunur mu?
7.21975 / Hüseyin Uçar