Ne desem söylesem gönül virane
Bülbül gibi nara yakar sevgili
Ben ağlar yanarım aşkın çölünde
Gene yad ellere bakar sevgili
Söz ile sohbeti kılsam dil dile
Benzettim dilini öten bülbüle
Boşalmaz kadehim doludur çile
Sel olup kalbime akar sevgili
Neşeli çağımın tek engel hattı
Aşkıyla gönlümde neler yarattı
O bir Şirin, Hüseyin’se Ferhat’tı
Koşmalarda hâlâ yaşar sevgili.
17.7.1975 / Hüseyin Uçar