Hak deyince, dönüp geri akılmaz
Arar haklarını, emekçi yılmaz
Ezenlerin göz yaşına bakılmaz
İnsanın ak yüzü, sofrası emek…
İnsanca bir yaşam, düşü emeğin
Sahibi olmalı, balın, böreğin
Diren zalim, kaldırırsa yüreğin
İnsanın pak yüzü, sofrası emek…
Kandırıldı zaman, zaman elendi
Özeleştirmeye böyle direndi
Düşe kalka, savaşmayı öğrendi
İnsanın hak yüzü, sofrası emek…
Dün simit satarken, bugün nerede
Esbap yıykar iken, dünden derede
Bir şey gizli kalmaz, bu yer kürede
İnsanın tok yüzü, sofrası emek…
Emeğe saldırma, saygılı davran
Bir gün sıkışırda, yerleri kavran
Böylemi sürecek, sanarsın devran
İnsanın sak yüzü, sofrası emek…
Bazan güneş ol, hep ayaz esme
Bindiğin bu dalı, düşersin kesme
Dostlar incitirler, sözüme küsme
İnsanın çok yüzü, sofrası emek…
Sele dönüşürler, sakın kaldırma
Sofra haktır, sofralara saldırma
Taşatana kalemini kırdırma
İnsanın ok yüzü, sofrası emek…
26/02/2010.Bağ evi.Hüseyin Uçar.