Şiirler

Hep çekildi, dostum canım diyenler
Gülistana döndü, dünkü örenler
Yüz çevirir bizi yolda görenler
Deli gönlüm, sen kendini unutma
Daim sula ,duyguların kurutma. 

Çalış kazan, nolur bekleme beleş
Sen senol, kimseye davranma kalleş
Bile o sabrını, heran çelikleş
Nolur gönül, sen kendini unutma
Yaşa duyguların, sakın kurutma.

Elbette aranır, yol yolak bilen
Kime ne anlatır her şeye gülen
Dünü gölgeliyor, her yeni gelen
Sakın gönül, sen kendini unutma
Sula duyguların, sula kurutma.

Her meyveli ağaç, bilin taşlanır
Arzularsan, yenileri aşlanır
Her yaşayan canlı, bir gün yaşlanır
Deli gönlüm, sen kendini unutma
İyi besle, duyguların kurutma.

Çok tatlıdır dünya, herkes aldanır
Kendi yumrugunu, bir balyoz sanır
Yeter be Taşatan, yer yüzü tanır
 Nolur gönül, sen kendini unutma
İyi besle, duyguların kurutma.

22-01-2008.Karlslunde/ Hüseyin Uçar.

(Ekin Cem ve Ali Eren’e) Çok özledim ikizleri O kaşları, o gözleri Aşıp gelin denizleri Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Pırıl pırıl dikizleri Her yerde kalsın izleri Mutlu ediyor bizleri Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar.. Ova olur, dağlaşırlar Herkeslerle bağdaşırlar Bizi yarına taşırlar Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Şavku vurur aynalara Yoldaş olun turnalara Belki konar buralara Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Söyleyecek, söz yok tipe Bir coğrafya, cadde, cepe İkiz pınar, ikiz tepe Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Altın gibi, anne- baba Boşa gitmez, böyle çaba Genç insanlar, genç akraba Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Dövüşürken, Cüneyt Arkın Eğitim çağınız yakın Kıskanan var, boncuk takın Dilekçemin, mührü onlar, Hadi koşun, gelin canlar... 28/01/2007 Karlslunde/ Hüseyin Uçar.

Krizdir dediler, sürdüler toptan
Dün ki krallıklar, düştüler çaptan
Geminin rotası, nereye kaptan
Pusulan mı şaştı, kasırga mı var?

Birbirin eziyor, o büyük başlar
Birlikte yenmiyor, gördük ki aşlar
Yerinden oynadı, bir kere taşlar
Denizler mi taştı, kasırga mı var?

Bizden evel, bizden sonra doğanlar
Boşaltılmış, tüm bankalar, kovanlar
Midede kokuyor, artık soğanlar
Sarımsak mı baştı, kasırgamı var?

Yenilir, yenilir, çıkmaz devreden
Su taşır denize, dağdan dereden
Utanmazlar, isyan eden küreden
Yangında mı pişti, kasırga mı var?

Egemenlik el değişir yavaştan
Yenilsekte biz yılmayız savaştan
Göz gözü görmüyor, bakın telaştan
Dağlar mı kapıştı, kasırga mı var?

Başara bilirsen, getir devamın
Havasını bozamazsın yuvamın
Emekçiler sahibidir davamın
Onlar mı savaştı, kasırga mı var?

Umut diye geldi, garip Obama
Kim gelise, sermayeye atama
Görün canlar, girdik nasıl ortama
Saflar mı karıştı, kasırga mı var?


06.05.2009.Bağevi.HüseyinUçar.

Sevdiğimin parmakları kınalı
Aşkın ateşine yandım yanalı
Zalim felek aşk ateşin sunalı
Kimliğim bilmeze açamaz oldum

El ele verelim dedim olmadı
Yollarıma engel çıktı salmadı
Daha benim tahammülüm kalmadı
Kırıldı kanadım uçamaz oldum

Sözümde ihanet yalanım yoktur
O mahzun bakışlar sinemde oktur
Bu acil yarama faydasız doktor
Kırıp tuzakları kaçamaz oldum

Hüseyin derdini dizer sıralar
İnsanoğlu beni niçin yaralar
Gelen giden hep sebepsiz karalar
Basit engelleri aşamaz oldum.

 11.5.1978 / Hüseyin Uçar

Doğadan çelişki çözüm Doğuşum , gelişim ,özüm Okuyun insanι gözüm Kanda canι görmek gerek Nasιl doğdu millet, bayrak Dalιndadιr meyve, yaprak Bereket doludur toprak Onda canι görmek gerek Bak denize, şu kumsala Nice canlι çιkmιş yola Çoban yüklenmiş kavala Onda canι görmek gerek  Sordum dedi delikanlι Öncelik der, her vicdanlι Gördüm; Hava iki canlι Canda canι görmek gerek Ne yakιşιr de makasa Gece dolaşιr yarasa Kömür dönüşür elmasa Handa canι görmek gerek  İnciye dönüşür kumsal Kimine göre bir masal Doğadaki her şey yasal Bunda canι görmek gerek 29.11.2000____Hüseyin UÇAR

Gel anlat derdini, kapalı kutu Mantığın, düşlerin,bir ayrık otu Düşülür bir yere,tarihin notu Her neylesen,kıblem,aynamsın benim. Bende o gözleri, bırakıp gittin İnciten sözleri,bırakıp gittin O aynam yüzleri,bırakıp gittin Her neylesen,kıblem,aynamsın benim. 18/06/2008.Hedebo.Hüseyin Uçar.

İnsanoğlu çiğ süt emmiş, güven yok
Yanmış yüreciğim, karayla dolu
Gıyaba kesiyor, yüze saygı çok
Sinem baştan başa, yarayla dolu.

Sığınılmaz  emmim, dayım denilmez
Gönüldür ağalar ölür yenilmez
Ne haldedir iç yapısı bilinmez
Sinem baştan başa, yarayla dolu.

Doymayıp yurdunda, gurbete gelen
Daima yücelir, göğsümüz delen
Herkese gebe mi, kalleşçe gülen
Kilitli kasalar, parayla dolu.

 22.3.1976 / Hüseyin Uçar

Kırgın olsam bile kızmam Türban oldu dünkü yazmam Artık yeminimi bozmam Döllenmenin, faydası yok. Kalksın felçliler yürüsün Çobana katsın sürüsün Dağların karı erisin Göllenmenin, edası yok Akmış dereler durulmuş Bizde umutlar vurulmuş Bakın barajlar kurulmuş Enerjinin fazlası yok. Boşalan kablarım doldu Açan çiçeklerim soldu Gene şakşakçılar boldu eylenmenin dahası yok. Kimse olmasın işinden Kan sızıyor bak döşünden Yolcuydum geldim peşinden Küllemenin mayası yok. Uçmuş mantık, gözler üzgün Yalpa yapma yürü düzgün Aşkın ile oldum gezgin Dilenmenin sedası yok. 28/08/2008.Karlslunde.Hüseyin Uçar.