Şiirler

Düştü omuzlarım düştü kalkmıyor
Kaldırabilirsen kaldır efendim
Eğer benim ile yola gidersen
Doldur boş kadehim doldur efendim

Faydasız taşlara kafamı koydum
Beyhude boşuna kendimi yordum
Doydum ben dostlarım zehire doydum
Saldır bir ölüye saldır efendim

Aldılar elimden kendi dengimi
Yıllardır veririm çile vergimi
Halden bilmezlere açtım sergimi
Sahtekâra pof pof boldur efendim.

 9.9.1984 / Hüseyin Uçar

İki yüzlü gezenlere
Gezip bağır ezenlere
Gün gelecek sorulacak
Kan gölünde yüzenlere

İnancım varlığım haktır
Halktan ayrı yolum yoktur
Adım adım varılacak
İki yüzlüler korkaktır

Dost olur mu aslım asan
Derimize otu basan
Bir mahmeke kurulacak
Can almak mı söyle yasan?

 17.6.1986 / Hüseyin Uçar

Zahireden Panamaya
Başlar yürek kanamaya
Kendi uçarken semaya
Beni aç koymak istiyor

Beyazlara yardım diye
Fransızlar Zaire’ye
Üs kurdular Kahire’ye
Cihanı soymak istiyor

El sıkarak konuyorlar
Yerli gibi donuyorlar
İkiliği sunuyorlar
Katıp da doymak istiyor

oldum her gününe
Bir gün çıkarız önüne
Emperyalizmin yönü ne
Gözümüz oymak istiyor.

 
15.7.1978 / Hüseyin Uçar

Beni sana çeken içten bakιşlar Yağsada başιma bir ömür taşlar Bu gencecik ömür, gönlünde kιşlar Ak göğsün üstünde ninnile güzel Arzulu gönüle düşmeden gazel Kanadι duyular dokundun tele Sevda yağmurunda kapιldιm sele Şu suskun tutkular gelmeden dile Ak göğsün üstünde nininile güzel Arzulu gönüle düşmeden gazel 27.09.2002, Karlslunde____Hüseyin Uçar

 

Tadını tadamadığım
Ahd edip yatamadığım
Genç ömürü bitirdin
Kalbimden atamadığım

Göze uzak, öze yakın
N’olur bir kez dön de bakın
Genç ömürü bitirdin
Sevdiğim gözden sakın.

  11.4.1986 / Hüseyin Uçar

Mateme boğuldu düğün töreni
Sağır dilsiz etti duyup göreni
Davet eylemiştik dostu yareni
Türklerin bacısı Gül’ümüz nerde
Vurulmuş yatıyor hanımlar yerde

Havadan tepeye kurşunlar yağdır
Bre ilkel söyle bu hangi çağdır
Tepe değil kayıp bir koca dağdır
Öğrencisi bekler öğretmen yoktur
Bu göçmen topluma bu acı çoktur

Sormadık kalmadı bu vahşet niye
Haydarcan ağlıyor nerde annem diye
Annesin gönderdik tabutla köye
Başlayan düğünün sevinci nerde
Hanımlar vurulmuş yatıyor yerde

At’ın üstündeydik kuduz daladı
Dile geldi dağlar taşlar ağladı
Düğün mü, matem mi yürek dağladı
O kültür köprüsü Gül’ümüz nerde
Halayları kuran elimiz nerde

Yazmaya günlerdir ellerim varmaz
Şehit mi, kurban mı hiç kimse sormaz
Kişilikler kalır bedenler kalmaz
Hani yirmi yaşlı Fatma’mız nerde
Vurulmuş hanımlar yatıyor yerde

Kolay mıdır haber olduk basına
Kim katılmaz güzel bacım yasına
Arar gözlerimiz olmuş aşina
Levent’in, Bülent’in anası nerde
O gül benzi solmuş yatıyor yerde

Baş sağlığı Battal, Urfalı Mehmet
Düğün halayında koptu kıyamet
Zalim kurşunlarda yok mu merhamet
Önca yaralının acısı nerde
Kanlara belenmiş yatarlar yerde

Ne kaderdir ne de alın yazısı
Sade gösterişte insan bazısı
Kör eder anayı yavru sızısı
O murat almayan Fatma’mız nerde
Anayı babayı gark eder derde...

6.1.1996 / Hüseyin Uçar

Önce annem, babam, peşinden dayım
Ören viran olmuş gönül sarayım
Benim acılardan oluştu payım
Hangi  yöne baksam beni yaralar
Artık bana dar geliyor buralar...

Şu yüce dağların dumanı bitmez
Kavgaya tutuşsam bu ömür yetmez
Yoksulluk yakamı  kavramış gitmez
Eksiğimi peş peşine sıralar
Boşa gitti isyanlarım, naralar...

Kayıplarım artar,  buruk bir yanım
Yok idi gurbette, mutlu bir anım
Kimseleri kırma Taşatan canım
Şu sınırlar bizim eli aralar
Gurbet elde çoğalıyor yaralar...

12/01/2012.Hüseyin Uçar.Kırlangıç yuvası.

Akιşsιn pιnarlar su dolsun arka Neyine yetmiyor bir şalvar hιrka Gerdan aşk ovasι, yanaklar sofra Davetsiz sofraya kurulma gönül Bağladι yolumu o erik gözler Taşιmaz bedeni tutmuyor dizler Sevdalι gönüller daveti özler Çağlayan olmadan durulma gönül Unutmaz güzeller niçin övgüyü Hiç almadan verdim yare vergiyi Nere varsam arιyorum sevgiyi Huyu çirkinlere vurulma gönül  Her akşam her sabah ufukta gözüm Taşa geçti yare geçmedi sözüm Daha yakaracak kalmadι yüzüm Kapιn çalιnacak yorulma gönül 20.05.2002, Hundige__Hüseyin UÇAR

Ey ağalar, bre beyler İnsanlığım çok mu bana Taşıdığım bir canım var Huzur rahat yok mu bana Benzetmeyin cansız taşa Dost ayağa düşman başa Hasretim kavim kardaşa Dil yarası hak mı bana Hecelerim kimliğimi Bırakamam emliğimi Gördünüz mü kemliğimi Size iş güç çok mu bana Hüseyin gönül bağına Selamsız gençlik çağına Düştüm kadern ağına Yaşam şansı yok mu bana?  8.8.1976 / Hüseyin Uçar