Önce annem, babam, peşinden dayım
Ören viran olmuş gönül sarayım
Benim acılardan oluştu payım
Hangi yöne baksam beni yaralar
Artık bana dar geliyor buralar…
Şu yüce dağların dumanı bitmez
Kavgaya tutuşsam bu ömür yetmez
Yoksulluk yakamı kavramış gitmez
Eksiğimi peş peşine sıralar
Boşa gitti isyanlarım, naralar…
Kayıplarım artar, buruk bir yanım
Yok idi gurbette, mutlu bir anım
Kimseleri kırma Taşatan canım
Şu sınırlar bizim eli aralar
Gurbet elde çoğalıyor yaralar…
12/01/2012.Hüseyin Uçar.Kırlangıç yuvası.