BUYRUN
Her akşam
Hüzünler kaplιyor yüreğimi
Baş ağrιlarιm çoğalιyor
Çöl fιrtιnasιna tutulmuş gibi
Titriyor bedenim
Nedenini bilemiyorum
Ne yana baksam serap görüyorum
Ne bir çιkιş yolu
Ne yeşil bir dal
Ne sιğιnacak bir limanDiscavry kanalιyla
Kara Afrika’ya gidiyorum
Görünürde kimseler yok
Göçmüşler gibi dünyadan
Dolaşιrken insan iskeletlerine takιlιyorum
Farkιma varmιşlar demek
Ölülere dua okuyorum
Ağιtlar yakιyorum
Ve her ağιtta bir ömür
Dinmeyen gözyaşlarι
Yarιm kalmιş bir sevda buluyorum
Kιnιna sιğmιyor öfkem
Yavaş
yorgun
Değişiyor mevsimler
Çiçekleniyor bütün dallar
Ormanlar beşiğimi sallιyor
Ve beni çağιrιyor her ses
Ben bana çιrağιm
Ben bana ulak
Yetenek akιyor
Bütün uzuvlarιmdan
Görkemli yapιlarιn mimarι oluyorum
Yoksula çorbayken
Ozanιn dizelerine akιyorum
El benim elim değildi
Dil benim dilim değildi
Anamιn diliydi
Şu görünen bütün görsellikte
Alιn terim nefesim
Yağmurun selinde
Seherin yelinde
Bütün kuşlarιn dilindeyim
Dünyanιn bir çok yerinde
Umutlar hançerlendi
Geleceğimizin uzayı delindi
Denizin dibine ölümlere inildi
Kimin ne yaptιğι bilinmezdi
Tarih silinmezdi
İnsanlar kardeşti
yerinmezdi
yerindi
Bir solucan gibi
Süründü
Ezile büzüle öldü.
Nöbetler değişti
Ölenler öldürenler
Değişmedi
Ozan yoruldu
Kalemler kιrιldι
Hadi sofraya buyurun