Özlem öyle uzak
Öyle yakın
Engel dolu yollar
Yargılanıyor emek
Her şafak el uzatıyor
Karanlık yüzlü birileri
Sallanıyor başkaldırı
Alıyorlar yorganı üstümden
Kelepçeliyorlar ellerimi
Bağlıyorlar gözlerimi
Bindiriyorlar bir Cemse’ye
Yarı çıplak
Asacaklar mı
Ödül mü verecekler
Bilinmez
Her şeye rağmen
Dudaklarımda
Sabah sevinci
Kuşların
Her telden şarkıları
Daha da azıtıyor
Karanlık yüzlü adam
Direncin, bilincin
Sevinciyle
Doluyor odam.
24.11.1998 / Hüseyin Uçar