Anaya bakıpta, kendim aradım
O ipek saçların aldım taradım
Gözlerine baktım, baktım kanadım
Niçin engelleri aşamıyorum
Misafir beklemez çeker giderim
Günden güne çoğalıyor kederim
Ben insanım, bu olamaz kaderim
Tuzak kurmuşlar koşamıyorum
Şömünede yanan kızılcık kordum
Yanan duygularım zincire vurdum
Gelenden geçenden adını sordum
Bilesin ki sensiz yaşamıyorum.
4.12.1997 / Hüseyin Uçar