Kitaplara satır başı yapmadan
Başım üstü hiç bir güce tapmadan
Benliğimdem, kimliğimden kopmadan
Ben Aliyim Ali benim
Ben Veliyim Veli tenim.
Çifte kumru baş kaldırır yanlışa
Sivasta tutulduk yangına, kışa
Dilerim yolunuz düşmez yokuşa
Ben Aliyim Ali benim
Ben Veliyim Veli tenim.
Minibüste koltuğuna kurulmuş
Yol ortası sol göğsünden vurulmuş
Bulanık su aka aka durulmuş
Ben Aliyim Ali benim
Ben Veliyim Veli tenim.
Ben sözcüğü yakışmıyor dilime
Başkaldırdım haksızlığa ölüme
Kugular inmiş yüzer gölüme
Ben Aliyim Ali benim
Ben Veliyim Veli tenim.
11.6.1997 / Hüseyin Uçar