Kar kış demez, hemen yola koyulur
Haramiler, yolun keser soyulur
Ne göze görünür, ne ses duyulur
Neydem söyle, gönül senin elinden..
Sarp kayada yürümeye çalışır
Yol boyunda, kimi görse tanışır
Kanıksamış, yenilğiye alışır
Neydem söyle, gönül senin elinden..
Sarmasını bilmez, yara yapığı
Arkadaş der eve, sokar sapığı
Kusursuz ağırlar, iti, kopuğu
Neyden söyle, gönül senin elinden..
Döllü diye sunar, sana kısırı
Ömre doymaz, azımsıyor asırı
Eksilmiyor, hiç bir zaman kusuru
Neydem söyle, gönül senin elinden..
Yasa, kural, dinlemeden yürüyor
Kurban postu gibi, beni sürüyor
Kendi yumruğunu, büyük görüyor
Neydem söyle, gönül senin elinden..
Ne güzel beğenir, ne mülk edinir
Sogusuz, düşünsüz, yanar didinir
Bir bakmışsın, yularlanmış yedilir
Neydem söyle, gönül senin elinden..
Gurbet düşer, çoğu zaman serlere
Ayna diye sunar, bakar körlere
Param parça eder, vurur yerlere
Neydem söyle, gönül senin elinden..
Su olupta, testilere akmadan
Yola gider, dere tepe bakmadan
Sen yakarsın,zalim felek yakmadan
Neydem söyle, gönül senin elinden..
Rastlamadım, Taşatanı tutana
Gidem derim, göndermezler vatana
Deli gönül yeter, yüzün utana
Neydem söyle, gönül senin elinden..
13-11-2007 Hüseyin Uçar. Hundige.